ESSAY Podcast (An International Journal of Sexaholics Anonymous)

הגעתי ל-SA בשנת 1999 בנסיבות לא פשוטות בעקבות תקופה ארוכה של התנהגות כפייתית לקויה שכללה מעט אנשים אך השאירה הרס בתוך התא המשפחתי שלי. את היקף ההרס גיליתי שנים רבות מאוחר יותר רק לאחר שהתמסרתי לעבודת תוכנית הצעדים בלב שלם

برنامه معتادان جنسی گمنام هنوز در بیشتر زندان های سراسر جهان و ]ازجمله[ اروپا در دسترس نیست. اعتیادم مرا زندانی شهوت کرد. این وحشتناک بود که من به این فکر می کردم که با پیروی از شهوت، قید زندگیم را بزنم. نمی‌توانم تصور کنم که زندانی شهوت و هم‌زمان یک زندانی واقعی بودن چقدر سخت است

ما در انجمن، از یک شیوه بی نظیر جهت تغییر، مطلع می‌شویم. دعای آرامش ما،از « تمایل برای تغییر» ،صحبت می کند. در روزهای اولیه مان در برنامه،اعضای هوشیار با ما راجع به «داشتن اشتیاق و تمایل» برای تغییر، سخن می گویند.

من در سال ۱۹۹۹ به اس اس آمدم. در شرایط بحرانی پس از یک دوره طولانی رفتار بد تکانشی که چند نفر را درگیر کرده بودم، اما درون خانواده خودم ویرانی را بجا گذاشته بود. من میزان ویرانی را متوجه نشده بودم، تا اینکه سالهای زیادی را با تمام قلبم در برنامه اس ای گذراندم

من ۴سال پیش به اس ای آمدم. پیش از آن باور نداشتم که یک معتاد هستم. افکار خودکشی هر روزه آخرین ضربه ای بود که باعث شد من تسلیم شوم. بعد از شهوت (برون ریزی) احساس خوبی نداشتم فقط رنج عظیمی را احساس میکردم و نمیدانستم چه کار باید انجام بدهم یا چطور میتوانم به خودم کمک کنم .من همواره دعا میکردم خداوند راهی برای خلاصی از این وسواس فکری پیش پای من بگذارد.

موقعی  که تازه  به انجمن امده بودم،چیزی را شنیدم که باعث خنده ام  میشد:«من یک خودشیفته  از خود بیزار  هستم» این جمله برایم خنده دار بود ولی در عین حال چیزی در وجودم  فریاد میزد که جستجو کنم چقدر این عبارت در باره من واقعیت دارد

El Programa de Sexolicos anónimos todavía no está disponible en la mayoría de las prisiones alrededor del mundo y en Europa. Mi adicción me convirtió en prisionero de la lujuria. Fue horrible y pensaba que había tirado mi vida a la basura en la búsqueda de la lujuria. No puedo imaginar lo difícil que debe ser, estar preso de la lujuria y ser un prisionero real al mismo tiempo.

Escuchamos mucho sobre cambios en la confraternidad. Nuestra Oración de la Serenidad habla de tener la “coraje para cambiar”. En nuestros primeros días, los miembros sobrios nos hablaban de tener la “disposición” cambiar. Pero, ¿qué es exactamente el cambio en lo que se refiere al compañerismo y la sobriedad?

Llegué a SA en 1999 en circunstancias extremas después de un largo período de profundo comportamiento compulsivo que involucró a algunas personas, pero que dejó devastación dentro de mi propia familia. No descubrí la magnitud de la destrucción hasta muchos años después, después de participar con entusiasmo en el programa de SA.

Llegué a Sexólicos Anónimos hace 4 años. Antes de eso no tenía idea de que era una adicta. Los pensamientos suicidas diarios fueron la última gota. Después de consumir no me sentía bien; Simplemente sentí un dolor fuerte y no tenía idea de qué hacer o cómo podría ayudarme. Estaba orando para que Dios me diera la salida a mi obsesión.

Soy Lina, miembro de SA y sobria desde el año 2010.

Nací en el año 1968, y tomé biberón hasta los 6 años, por lo cual era objeto de burlas en casa. Recuerdo mi casa de lámina y piso de tierra, éramos de escasos recursos y había muchas necesidades. Fui la última de 8 hermanos además de ser una niña enferma del estómago.