Nadzieja wbrew nadziei

W Boskiej Komedii Dantego na bramie piekła widnieje napis: „Ty, który wchodzisz, żegnaj się z nadzieją…” Jako ludzie przez całe swoje życie doświadczamy przeróżnych sytuacji, które niekiedy mogą nas doprowadzić do takiej bramy i postawić przed podobnym napisem. Ktoś usilnie pragnie znaleźć męża lecz nie znajduje, ktoś inny przez lata stara się bezskutecznie o dziecko, inny latami zmaga się z tym samym grzechem, a jeszcze ktoś choruje na chorobę, na którą żaden lekarz nie ma rozwiązania. Wszyscy ci ludzie próbowali wszystkiego. Patrząc po ludzku, ich sytuacje wydają się beznadziejne, mają oni poczucie kompletnej bezradności. Czy można w takich okolicznościach mieć jeszcze nadzieję? Czy jest ktoś na tym świecie, kto ma moc i może się zatroszczyć, dając nadzieję wbrew nadziei? 

W tym kazaniu pastor Tomasz Krążek przybliży dwie historie z fragmentu Ew. Marka 5:21-42. Zobaczymy, czy pewien przełożony synagogi imieniem Jair może mieć nadzieję w obliczu nieuchronnej śmierci córki oraz czy mało znacząca kobieta z nizin społecznych, która od 12 lat zmagała się ciężką chorobą, miała prawo żyć nadzieją na uzdrowienie?

Jeśli chcesz się dowiedzieć jak wygląda „zdesperowana wiara” w działaniu, dlaczego ewangelista Marek zestawia te dwie historie obok siebie niejako w kontraście, jak wygląda wiara Jaira i wiara bezimiennej kobiety i dlaczego w ogóle Jezus zwrócił uwagę na tych dwoje ludzi, koniecznie obejrzyj i wysłuchaj ostatniego kazania Kościoła Chrześcijańskiego Pojednanie.